Wydawać by się mogło, że nie ma prostszej sprawy niż parkowanie roweru. Miejsca potrzeba niewiele, nie musimy szukać parkingu, a najważniejsza kwestia to solidne zapięcie i zabezpieczenie jednośladu przed kradzieżą.
Okazuje się jednak, że przepisy prawa regulują zasady parkowania roweru tak, jak ma to miejsce w przypadku innych pojazdów. Kwestia parkowania roweru jest uregulowana w Prawie o ruchu drogowym, a co więcej przepisy te są identyczne jak w przypadku samochodów.
I tak, zgodnie z przepisami wyróżniamy: „unieruchomienie pojazdu” - zatrzymanie (trwające do 1 minuty, gdy nie wynika z warunków lub przepisów ruchu drogowego oraz każde wynikające z tych warunków lub przepisów), oraz postój (nie wynikający z warunków lub przepisów, trwający powyżej 1 minuty). Zarówno zatrzymanie, jaki i postój są dopuszczalne tylko w miejscu o dostatecznej widoczności i o ile nie stwarzają zagrożenia (art. 46 ust. 1 PoRD).
Zatrzymywanie się jest zabronione m.in. na przejeździe kolejowym, na skrzyżowaniu oraz 10 metrów przed i za skrzyżowaniem, na przejściu dla pieszych, przejeździe dla rowerów, w tunelu, na moście, przed i za przystankiem oraz wówczas gdy zmusiłoby omijające auta do przekroczenia podwójnej linii ciągłej (art. 49 ust. 1 PoRD).
Parkowanie jest zakazane w miejscu utrudniającym dostęp do prawidłowo zaparkowanego pojazdu, przed i za przejazdem kolejowym, w miejscu utrudniającym wyjazd lub wyjazd, jak bramy czy wnęki postojowe (art. 49 ust. 2 PoRD).
Zasadą jest parkowanie pojazdu na jezdni lub na chodniku przy krawężniku dzielącym te dwa obszary. Kierujący pojazdem, a więc również rowerzysta, powinien stosować się do oznakowania wskazującego sposób zatrzymywania i postoju.
Przepisy są zdecydowanie ułożone pod kierujących samochodami. Jak więc postępować z rowerem?
W komentarzu do ustawy czytamy:
Choć ust. 2 art. 47 expressis verbis stanowi, że postój roweru na chodniku może odbywać się tylko bezpośrednio przy krawędzi jezdni, to zważywszy na brak elementu społecznej szkodliwości czynu, o której mowa w art. 1 k.w., pozostawienie roweru w innym niezagrażającym i nieutrudniającym ruchu miejscu nie stanowi wykroczenia
W. Kotowski, Prawo o ruchu drogowym. Komentarz, Warszawa 2011
Z powyższego wynika, że parkowanie roweru przed przejściem dla pieszych, w obrębie skrzyżowania, przystanku autobusowego nie powinno być traktowane jako wykroczenie.
(analiza przepisów dokonana przez Huberta Mazura - doktoranta w Katedrze Postępowania Karnego Wydziału Prawa i Administracji UJ w Krakowie)
Niemniej, najważniejsza zasada, jaką rowerzyści muszą się kierować, to zatrzymywanie się parkowanie w sposób przewidywalny, nie utrudniający ruchu i nie stwarzający zagrożenia dla innych uczestników ruchu.
Nie ma przepisu, który zabraniałby przypinania roweru do znaku drogowego. Pamiętajmy jednak, że rower nie może zasłonić tarczy znaku, ani go uszkodzić.
Miejmy na uwadze także to, że rowerzystów obowiązują inne przepisy o parkowaniu - np przypięcie roweru do znaku na wąskim chodniku może spowodować, że szerokość chodnika dostępna dla pieszych spadnie poniżej 150cm, co jest wykroczeniem.
Może się więc zdarzyć, że po zaparkowaniu roweru w sposób utrudniający ruch (np. jednoślad utrudnia poruszanie się pieszym po chodniku, przewróci się na chodnik lub jezdnię, uniemożliwi wjazd do bramy itp.), nie odnajdziemy naszego jednośladu w miejscu, gdzie go pozostawiliśmy…
Warto wiedzieć, że Zarząd Dróg Miejskich usuwa (odholowuje) pojazdy tylko na podstawie dyspozycji wydanych przez uprawnione do tego podmioty – straż miejską, policję lub osoby dowodzące akcją ratowniczą. Pojazdy są usuwane na podstawie art. 130a i 50a ustawy Prawo o ruchu drogowym.
Jeśli pojazd usunięto w trybie art. 130a, właściciel powiadamiany jest o tym pisemnie przez organ, który wydał dyspozycję usunięcia (straż miejska, policja). Po otrzymaniu takiego zawiadomienia należy zgłosić się do jednostki, która wydała dyspozycję usunięcia (oddział terenowy straży miejskiej, komisariat policji itp.) po zezwolenie na odbiór pojazdu.
Następnie należy dokonać opłaty za usunięcie i przechowywanie pojazdu. Stawki określane są każdego roku w uchwale podejmowanej przez samorząd terytorialny. W stolicy jest to uchwała Rady m.st. Warszawy. Nie ma możliwości odebrania pojazdu bez opłacenia całej kwoty za jego usunięcie.
Pojazd można odebrać na parkingu wskazanym przez straż miejską lub policję. Należy mieć przy sobie dokument tożsamości, dowód wpłaty (zawierający numer rejestracyjny pojazdu) oraz zezwolenie na odbiór pojazdu (podstawa prawna).
Opłaty za usunięcie i przechowywanie pojazdu (w trybie art. 130a)
Wysokość opłat na rok 2020 określa Uchwała nr XXII/619/2020 Rady Miasta Stołecznego Warszawy z dnia 26 listopada 2019 r. w sprawie wysokości opłat za usunięcie i przechowywanie pojazdu oraz wysokość kosztów powstałych w przypadku odstąpienia od usunięcia (Dz. Urz. Woj. Maz. z 2017 r. poz. 11799).
Rodzaj pojazdu | Stawka za usunięcie pojazdu (w złotych) | Stawka za każdą dobę przechowywania pojazdu (w złotych) | |
1. Rower lub motorower | 113 | 21 |
Źródło: https://zdm.waw.pl/sprawy/usuwanie-pojazdow/
Skutki nieodebrania pojazdu
Zgodnie z art. 130a ust. 10 ustawy, nieodebranie pojazdu z parkingu w terminie 3 miesięcy od dnia jego usunięcia z drogi spowoduje, że Prezydent m.st. Warszawy wystąpi do sądu z wnioskiem o orzeczenie przepadku pojazdu na rzecz powiatu. Koszty związane z usunięciem, przechowywaniem, oszacowaniem, sprzedażą lub zniszczeniem pojazdu od wydania dyspozycji jego usunięcia do zakończenia postępowania zostaną ustalone i nałożone na właściciela.
Odstąpienie od usunięcia pojazdu (art. 130a ust. 2a)
W sytuacji, gdy w trakcie procedury usuwania pojazdu na miejscu interwencji zjawi się osoba kierująca pojazdem, możliwe jest odstąpienie od dalszych czynności związanych z holowaniem.
POJAZDY USUNIĘTE W TRYBIE ART. 50A - dyspozycję usunięcia wydają uprawnione do tego podmioty – straż miejska lub policja.
Jeśli pojazd usunięto w trybie art. 50a, właściciel pojazdu jest o tym powiadamiany pisemnie przez Zarząd Dróg Miejskich. Pojazd może być usunięty z drogi zgodnie z art. 50a ustawy Prawo u ruchu drogowym, jeśli jest pozostawiony bez tablic rejestracyjnych lub jego stan wskazuje na to, że nie jest używany (rower).
Pojazd nieodebrany na wezwanie gminy przez uprawnioną osobę w terminie 6 miesięcy od dnia usunięcia, uznaje się za porzucony z zamiarem wyzbycia się. Pojazd ten przechodzi na własność gminy z mocy ustawy.
PODSTAWA PRAWNA
Art. 130a. (wybrane zapisy)
1. Pojazd jest usuwany z drogi na koszt właściciela w przypadku:
1) pozostawienia pojazdu w miejscu, gdzie jest to zabronione i utrudnia ruch lub w inny sposób zagraża bezpieczeństwu
2. Pojazd może być usunięty z drogi na koszt właściciela, jeżeli nie ma możliwości zabezpieczenia go w inny sposób, w przypadku gdy:
1) kierowała nim osoba:
a) znajdująca się w stanie nietrzeźwości lub w stanie po użyciu alkoholu albo środka działającego podobnie do alkoholu
b) nieposiadająca przy sobie dokumentów uprawniających do kierowania lub używania pojazdu (dzieci i młodzież pomiędzy 10 -18 rokiem życia)
2) jego stan techniczny zagraża bezpieczeństwu ruchu drogowego (np. brak sprawnych hamulców, oświetlenia w nocy)
3. Pojazd może być przemieszczony lub usunięty z drogi, jeżeli utrudnia prowadzenie akcji ratowniczej.
Sytuacja idealna, to ta, gdy rowerzysta może skorzystać ze stojaka.
Parkując rower warto kierować się następującymi zasadami:
Nawet na kilka minut nie zostawiaj roweru niezabezpieczonego - nie ułatwiaj zadania złodziejowi!
Przypinaj do stojaka jednocześnie koło (najlepiej przednie) i ramę!
Parkuj w miejscach widocznych i często uczęszczanych!
Nie używaj zapięć typu linka, zdecydowana większość z nich jest łatwa do przecięcia. Korzystaj z zapięć typu U-lock (kłódka szeklowa) lub grubych łańcuchów!
Zdejmuj elementy łatwe w kradzieży: oświetlenie, licznik itp.
Oznacz swój rower! Zwykle wiosną, Policja, Straż miejska prowadzi darmowe akcje znakowania rowerów. Warto także spisać numery seryjne ramy, zrobić zdjęcie roweru, nadać mu jakieś cechy szczególne, które ułatwią identyfikacje.