Czy warto regularnie dojeżdżać rowerem do pracy?
Badacze z Institute of Cardiovascular in Medical Sciences z uniwersytetu w Glasgow przeprowadzili badanie, którego celem było określenie ryzyka urazu jakie mogą odnieść rowerzyści dojeżdżając rowerem do pracy i z pracy w porównaniu z innymi sposobami poruszania się: pieszo, lub publicznymi środkami transportu.
W badaniu wzięło udział 230390 osób z 22 miast z terenu całej Wielkiej Brytanii. Spośród nich 5704 osób, (2,5%) zadeklarowało że rower jest ich głównym środkiem transportu.
Urazom uległo 397 (7%) osób które podróżowały rowerem oraz 7698 (4,3%) osób deklarujących podróżowanie innym sposobem. Po analizie demograficznej, analizie stanu zdrowia i stylu życia badanych, prowadzący badania doszli do wniosku, że poruszanie się rowerem niesie więcej ryzyka odniesienia urazu niż podróżowanie nie aktywnymi sposobami przemieszczania się. Podobnie wyniki otrzymano w przypadku osób które deklarowały podróżowanie łączące jazdę rowerem i marsz.
Badacze zestawili trudne do jednoznacznego porównania wyniki odnoszące się do ryzyka odniesienia urazu podczas podróży do pracy z wynikami dotyczącymi ryzyka zachorowania na choroby cywilizacyjne osób podróżujących aktywnie i nieaktywne.
Badacze nie dostarczyli wprawdzie naukowych dowodów, że dojeżdżanie do pracy rowerem, w porównaniu z innymi środkami transportu, wiąże się z wyższym ryzykiem urazu: dojazdy rowerem wiążą się z 45% wyższym ryzykiem przyjęcia do szpitala z powodu urazu i 3,4-krotnie większym ryzykiem urazu. Oznacza to, że na 1000 osób, które podejmą się dojeżdżania do pracy rowerem, przez 10 lat 26 osób odniesie obrażenia wymagające hospitalizacji, w tym 3 osobom będzie trzeba udzielić pomocy wymagającej pobytu w szpitalu tydzień lub dłużej.
Jednocześnie dowiedli, że rowerzyści zapewniają sobie codzienną, regularną dozę umiarkowanej aktywności fizycznej. Skutkuje to obniżeniem ryzyka zachorowania na choroby układu krążeniowo-oddechowego i raka. Codzienna jazda rowerem zmniejsza również ryzyko przedwczesnej śmierci - długoterminowe korzyści zdrowotne są więc niezaprzeczalne. Oznacza to, że w wyżej opisywanej teoretycznej 1000-osobowej grupie rowerzystów wystąpi o 15 mniej diagnoz raka, o 4 mniej incydentów sercowo-naczyniowych i o 3 mniej przedwczesnych zgonów.
Spójna baza dowodów z przeprowadzonych badań sugeruje wię, że regularna aktywność fizyczna wiąże się z wieloma pozytywnymi wynikami zdrowotnymi, w tym niższym ryzykiem śmiertelności i mniejszą częstością występowania chorób układu krążenia, udaru mózgu, nadciśnienia tętniczego, cukrzycy typu 2 i niektórych nowotworów (głównie piersi i jelita grubego).
Przeprowadzone badania wskazują również na istnienie w społeczeństwie kluczowych barier dla jazdy na rowerze na poziomie środowiskowym – bariery te obejmują przekonanie o istnieniu znacznych zagrożeń dla rowerzystów związanych z ruchem drogowym. Ponadto z badań wynika, że ryzyko urazów fizycznych u rowerzystów wzrasta wraz z wiekiem.
We wnioskach z badań dominuje teza, że zarówno władze lokalne, jak i centralne muszą rozważyć możliwości poprawy bezpieczeństwa dla jeżdzących na rowerze, a także ogólnego bezpieczeństwa ruchu drogowego. Działania, które mogą pomóc w osiągnięciu takiego celu to: ulepszona infrastruktura, w tym wyprowadzenie rowerów z głównych przepływów ruchu, uspokojenie ruchu, zmniejszenie prędkości i lepsze szkolenia dla wszystkich użytkowników dróg. W krajach o dobrej infrastrukturze rowerowej, takich jak Dania i Holandia , ryzyko urazów spowodowanych jazdą na rowerze jest mniejsze niż w krajach bez takiej infrastruktury. Postrzegane zagrożenia - zarówno związane z bezpieczeństwem drogowym, jak i możliwością urazów fizycznych, stanowią czynnik odstraszający dla rowerzystów. Zabezpieczenie rowerzystów i przekonanie coraz większej części społeczeństwa do jazdy na rowerze, przełoży się niewątpliwie na korzyści zdrowotne.
Niesie to dla wszystkich jasne przesłanie, że należy promować jazdę rowerem jako dostępną dla wszystkich zdrową aktywność fizyczną. Autorzy rekomendują również podejmowanie działań mających na celu podniesienie poziomu bezpieczeństwa rowerzystów i zmniejszenia ryzyka odniesienia urazu.